Macahel'de Öğrenim (Nostalji)

İçimizde tarif edemediğimiz okuma aşkı her yanımızı sarardı. Yaz tatilinin bitmesini beklemek en büyük heyecanımızdı. Eski ve yeni arkadaşlarımızla öğrenim dönemi boyunca geçireceğimiz günleri düşünmek, bu heyecanı yaşamak okulun ilk günlerinde doruğa çıkardı.

İlkokuluma kendim kaydolmuştum. İlkokul dönemim, tek öğretmenle, kendimizin farkında olmadan geçti. Okulumuz yanı başımızdaydı. Nedenini bilemediğimiz harf sökme, öğrenme yarışı içinde geçti ilk mektebim.

Ortaokula da kendim kaydolmuştum. Sanki hayatla tek başına başa çıkma adayıydım ve bunu da bir şans olarak görürdüm. Ortaokulumun uzak oluşu bizi uzun yolculuklar yapmaya zorlardı. Gidiş-geliş 3 saat, kışın 5 saat sürerdi. Bu maceralı öğrenim, sezon boyunca devam ederdi. Tehlikeleri ve badireleri içinde barındıran bu öğrenim gezintilerinden kimse korkmazdı, ailelerimiz dışında. Korkmazdık çünkü; bunun kutsal bir yolculuk olduğunun bilincindeydik.

Okulumuzun öğretim kalitesi düşüktü. En azından bu değerlendirmeyi şehir öğretiminin kalitesiyle kıyaslayarak yapıyorum. Branş öğretmenlerinin azlığı, dış dünyaya olabildiğince kapalılık, uzun yolculukların üzerimizde bıraktığı yorgunluk, yetmedi bunun üzerine aile ekonomisine maddi katkı yapma zorunluluğu, benim ve öğrenci arkadaşlarım için olumsuz koşullardı. Ben biraz da uyanık geçinerek bağ, bahçe işlerinden kaytarma yolunu seçer, kendimi öğrenmeye verirdim. Bu anlayışımın bana çok faydası dokundu, öğrenme yarışında hep önde gittim. Ancak değiştiremeyeceğim diğer olumsuzluklar yakamı elbette bırakmıyordu. Burada aldığım öğrenimimdeki eksiklikler, iyi temel alamamam, ileriki öğrenim sürecine olumsuz yansıdı.

3 yılın sonunda biten orta mektebimde başarılıydım ama keşfedilmeyi, birinin sahip çıkmasını beklemem gerekiyordu. Zira, yöremizde lise olmadığı için, eğer okumayı kafamıza koymuşsak şehirlerde okuma mecburiyetindeydik. Bunun yanında okumanın masraflı bir iş olduğu açıktı. Köy hayatının üretim döngüsü bu masrafları bazı ailelerin karşılamasını güçleştiriyordu. Bu durumda iki şart yerine gelmeliydi: Birincisi başarılı olmak, ikincisi keşfedilmek, yani birinin bize sahip çıkması. Birinci koşulun yerine gelmesi bize bağlıydı ve ben bunu elimden geldiğince yerine getirmeye çalıştım. İkinci koşul ise, tamamen bir şans, kader işiydi. Bu koşul da hayatım boyunca minnettarlık duyacağım bir akrabam sayesinde gerçekleşti ve bu şekilde öğrenimimi devam ettirme imkanına kavuştum. Bu nedenle benim en büyük idealim, ileride, yöremizde okuma isteği olup da gerekli imkanı bulamayan öğrencilere elimden geldiğince sahip çıkmak ve gerekli desteği sağlamaktır.

Macahel'deki öğrenim durumunu farklı bir yaklaşımla ele almaya çalıştım. Macahel'de öğrenimin hala sorunlu olduğu bir gerçek. Devletimizden önce, bu sorunun çözümünde halkımıza, büyüklerimize önemli görevler düşüyor.

Öğretimle eğitimi bir tutmamaya çalıştım.Zira, eğitimin ailede, öğretimin okulda verilmesi gerektiği görüşündeyim. Macahelimizin yüksek eğitim ve öğretim almış gençler yetiştirmesi zorunluluğu olduğunu, yöremizdeki son gelişmeler kanıtlamıyor mu? Bu durumda, bu konuda bir şeyler yapılmasının, gerekli alt yapının oluşturulmasının zamanı gelmedi mi?

 


Haberin kaynağı : http://www.macahelbizimdir.org
Macahel Bizimdir İnisiyatifi