Macahel'de Eğitim Sorunu Üzerine...

Aristo: “Öğrenmek doğal bir hazdır” diyor. Buna göre öğretmek de bu hazzı şuurla işlemektir. Yoksul ve ücra bir memlekette, Camili (Macahel) vadisinde, bu duyguyu yaşatmak ulvi bir görev haddizatında. Ne muazzam bir bahtiyarlık olurdu! Öğrenmek ve öğretmek, birbirinden ayrı bahis değil, ikisi de birbirine son derece bağlı. Bu minvalde mutluluğu her ikisinde de aramak gerek.

 

O kadar sene-i devriyeler geçti, memleketimizdeki maarif sorunu muhayyilemize çeşni vermiyor. Bereketli coğrafyamız altı köyü (Camili, Düzenli, Efeler, Kayalar, Maral ve Uğur) barındırıyor, nahiyedeki (Camili) P.Y.I.O. (Pansiyonlu Yatılı İlköğretim Okulu) hariç, diğer okullar revaçta değil. Camili Derneği temsilcisi Erhan Yavuz, okullara öğretmen bulunması, bilhassa nahiyedeki okula daimi öğretmen bulunması için teşebbüste bulunacaklarını ifade ediyor (Tarih: 15 Ağustos 2003 Cuma, Bal Festivalinden kırk sekiz saat evvel). Mevla kolaylıklar ihsan eylesin. Eğitim, yöremizde kanayan bir yara. Elan kanamaya devam etmekte. Macahel kökenli eğitmenlerimiz ise, muhtelif vesilelerle, muhitimizde vazife icra etmeye yanaşmıyor. Bunun başlıca nedeni, yörenin uzun müddet ulaşıma kapalı olması. Maatteessüf, yöremizde eğitim, yedek subay öğretmenler veya bu işi fahri olarak üstlenen kişilerle ifa ediliyor. Esasen bu, doğunun yahut milli geliri düşük vilayetlerimizin makus talihi. Bugün, şarkın hangi merkezine giderseniz gidin, bilhassa köylerde, kazalarda tedrisat, asker öğretmenlerce yürütülmekte. Onlar da yeni yasa icabınca, on iki ay kalıp eski vazife mekanlarına dönüyorlar. Neticede öğretmen boşluğu oluşuyor, eğitim noksan kalıyor. Hazin bir tablo!

Gidenlerde, Ramazan Ayı’nda, emekli bir muallimden bir hatıra dinledik. Kendisi dört yıl Hakkari’nin bir dağ köyünde eğitimcilik yapmış ve bununla iftihar ediyor. Bir gün, başka birinden kırk altı sene Hakkari’nin bir köyünde öğretmenlik icra ettiğini öğrenince başından aşağı kaynar sular dökülüyor ve onun nazarında küçüldüğünü hissediyor. Dört sene nerde, kırk altı sene nerde? Adam, Kanuni’nin hükümdarlık yaptığı sene kadar, neredeyse yarım asır Hakkari’nin köyünde kalmış. Acaba, muhitimizde de bu kadar sene vazife yapmış bir eğitimci mevcut mu? Sayın Besim Yavuz, kırk altı yıl öğretmenlik yapmış (bkz. Artvin-Macahelliler Rehberi, s.56); lakin tamamını Macahel’de değil.

Vadimizdeki öğretmen ihtiyacının karşılanması, idealist (mefkureci) kadrolara bağlı. Paranın -modern hayatın empozesi- hakim olduğu çağımızda idealizm, uzak bir söylem gibi gözükse de birilerinin bu hususta var olduğu hatırlardan çıkarılmamalı.

Öğrenmeye müştak yürekler var köyde,

Senelerdir bir mürebbiyi özler.

Yığın yığın kar kütleleri tepede,

Yolu açacak “Kara Yolları”nı gözler.

Web Yönetiminin Notu: Bu yazı, www.artvingezgini.com'dan {http://www.artvingezgini.com/koseyazilari/zyy-18122003.htm} aynen alınmış olup, yazarının onayıyla yayınlanmaktadır.


Haberin kaynağı : http://www.macahelbizimdir.org
Macahel Bizimdir İnisiyatifi