Bilindiği gibi Camili (Macahel), 1. derece askeri yasak bölge. GEF-II Raporunun Camili kısmında, proje yetkililerinin Temayla birlikte askeri yasak bölgeyi daraltmak istedikleri belirtiliyor. Acaba niçin? Bu konuda bir zihin jimnastiği yapmak, bazı tahminlerde bulunmak, sorulara cevap aramak gerekiyor. Temanın bunu niçin istediği belli, ama resmi gücü elinde bulunduran GEF’in amacı açık değil. Daha doğrusu anlaşılır değil. Tema turistlerini daha kolay Macahel’e sokmak, böylece daha çok kazanmanın, inşa ettiği otelin masrafını çıkarmanın peşinde. Çünkü askeri yasak bölge, girişlerde izin almayı gerektiriyor ve getirdiği kişilerin denetimden geçmesi söz konusu. Ayrı bir tartışma konusu ama, bildiğim kadarıyla askeri yasak bir bölgeye zorunluluk olmadıkça turistik amaçla, fotoğraf çekmek vs. için girilemiyor. Gerçi Temanın böyle bir yerde nasıl otel yaptığı da şüpheli bir konu. Yöreye girmek için dahi izin almak gerekiyorken, yöre dışından gelip serbestçe bina yapmak beraberinde birçok soru işaretini getiriyor...

  Peki GEF’çilerin yasak bölgeyi daraltmadaki amaçları ne? Halbuki projelerinde Macahel’in şimdiye kadar korunmasını yörenin askeri yasak bölge olmasına bağlıyorlar ve bunu olumlu karşılıyorlar. Şimdi ise askeri yasak bölgenin daraltılmasını, adeta bundan kurtulmak istiyorlar. Niçin? Hala yörenin korunmasına ilişkin alternatif bir yapı oluşturamamışken (ve böyle giderse hiçbir zaman oluşturamayacakken) mevcut olan ve adeta bir sigorta özelliğindeki statüden neden vazgeçilmek isteniyor? Yoksa Tema yukarıdaki amaçları için GEF’in resmi gücünümü kullanıyor? İlgili merciler GEF projesi için bu gerekli denilerek (hiçbir gereği yokken) yanıltılmakmı isteniyor? Bu sorulara GEF’çiler geçerli bir açıklama getirirlerse sevineceğiz. Varsa bir yanlış anlama bunun düzeltilmesini bekliyoruz.

  Askeri yasak bölgenin daraltılmaması konusunda İnsiyatifin yazısında belirtilen görüşlere aynen katılıyor ve Macahel’in ekolojik ortamının kontrolsüz bir şekilde gelişen turizmle kirlenmemesi için, Macahel’in, dolayısıyla ülkemizin iç ve dış güvenliği için yörenin bu haliyle askeri yasak bölge olarak kalmasını savunuyorum.

  Yazımda üzerinde duracağım bir başka faaliyet okul gezisi. GEF’in Camili sitesinde Macaheldeki okullarda okuyan öğrencilerin geziye çıkarıldığı haberine yer verilmiş. Böyle bir gezinin projenin hangi bölümüyle ilgisinin olduğu anlaşılır değil. Tıpkı askeri yasak bölgenin daraltılmasında olduğu gibi. Öğrencilerin Artvin’nin bazı yerlerini görmesi ile biyolojik çeşitlilik ve doğal kaynak yönetiminin ne gibi bir ilgisi var? Ayrıca sitedeki, “bazı öğrencilerin ilk defa ilini gördüğü gözlendi” şeklindeki açıklamayı bir Macahelli olarak rencide edici buluyorum.

Benim asıl dikkat çekmek istediğim ve bu konuda yazı yazma nedenimi oluşturan husus geziyle ilgili Macahel’deki bazı tepkiler. Söylenenlere göre bu iş için birkaç milyar harcanmış. 90’a yakın kişinin gezdirilmiş olması nedeniyle bu rakam normal. Ama yöre insanı şunu soruyor: Öğrencilerimizle madem bu kadar ilgilisiniz, kış mevsiminin o ağır şartlarında, uzak köylerden Camili’ye ıslanmak, hasta olmak pahasına yürürken neredeydiniz? Bu harcadığınız birkaç milyar bu sorunun çözümünde önemli katkı sağlayabilirdi deniyor. İşte bu tepki bile Macahellilerin GEFe, Temaya niçin karşı olduğunun çarpıcı bir örneğini teşkil ediyor. Çocukların kışın çektikleri problemlere eğilinmiyor, hiç alakasız bir konuda, sırf göz boyama amaçlı faaliyetlere milyarlar harcanabiliyor. Macahelin ulaşım, eğitim, sağlık gibi ana problemleri bizi ilgilendirmez deniyor, çiçek, böcek, ayı, ağaçla uğraşılıyor. Bu, insanlara ekmek bulamıyorsanız pasta yeyin demek gibi bir şey aslında. İnsanlar en temel sorunları için çözüm istiyor, yapılanlar ise lüks sayılabilecek konularla ilgili. Bu paradoks giderilmedikçe bu doğal tepki artarak devam edecek gibi gözüküyor.