Doğa ile insan ilişkisinde dünya çapında örnek olarak gösterilebilecek, bin yılı aşkın süredir yaşanılan bir bölge olan Macahel, 6 köyden oluşmaktadır. İnsanlar bu bölgede geçimlerini tamamen doğadan sağlamaktadırlar. Bölge ormanlarla kaplı, havası ve suyu tertemiz, biyolojik açıdan eşsiz bir bölgedir. Bölge insanının yiyecek ürünleri tamamen doğaya bağlıdır. Yaşadıkları evlerini ve yakacak ihtiyaçlarını kendi tasarruflarındaki alanlardan temin etmektedirler. Bütün ihtiyaçlar doğaya bağlı olmasına rağmen, doğal hayat hiçbir şekilde zarar görmemiştir. Aksine halkın doğayı geleneksel koruma ve kullanma kültürü sayesinde doğal hayat asırlardır bozulmamıştır. Zaten doğa halk tarafından tahrip edilseydi, Macahelin güzelliklerinden bahsediyor olamazdık.

Geçmiş dönemlerde ormanların istihsali, vatandaş için bir geçim kaynağı, devlet için de ekonomik kazanç olarak kullanıldığında, bölge halkı buna rağbet etmemiştir. Aksine başka bölgelerde istihsal sonucu yapılan orman kıyımları halkın direnişi sayesinde engellenmiştir.

İstihsal çalışmalarının engellenmesi için, halkı temsilen muhtarların Orman Bakanlığına yaptığı başvurular sırasında bölgeden haberdar olan bazı kurumlar (dernekler, vakıflar) şu anda halkı, doğaya zarar vermekle suçlamaktadır. Halkın orman alanlarını işgal ettiğini ve doğal hayatı tahrip ettiğini savunmaktadırlar.

 Ancak halk doğayı koruma ve kullanma kültürü sonucu, hayatının devamı için doğanın varlığının gerekliliğinin farkındadır. Doğanın korunması ve geliştirilmesi için son derece hassastır. Zaten orman alanları ile olan ilişki gerektiği kadarını kullanmaktır. Orman ürünlerinden hiçbir şekilde ticari kazanç elde edilmemektedir.

 Bölgede çalışma yapan kurumlar halkın doğaya karşı uyguladığı koruma ve kullanma yönteminin yerine, yapay koruma sistemleri getirmek istemektedirler. Ayrıca bölgede düşünülen ticari amaçlı projelerle bölgede gelecekte tahribata sebep olabileceklerdir. Bu çalışmalar halkı tedirgin etmektedir. Halktan desteksiz yapılan çalışmalar, yetkili mercilere, halkın desteği varmış gibi gösterilmektedir. Bölgede çalışma yapan kurumlarla yapılan toplantılarda, Macahel halkı, üzerinde yaşadığı ve geçimini idame ettirdiği toprakları üzerinde hiç kimsenin hegemonyasını kabul etmeyeceğini açıkça ortaya koymuştur. Halk gelecekte bu çalışmalar sonucunda hem doğanın tahrip olmasından hem de yaşadığı alanların kısıtlanmasından endişelenmektedir.

 Bölgede yapılmak istenen doğanın korunması ve geliştirilmesi projeleri, halka rağmen değil, halkla birlikte yapılmalıdır. Halkın desteği ile doğanın korunması ve sürekliliği daha kolay sağlanacaktır.

İlker Sav (Camili)                Osman Önder (Düzenli)       Nazım Kahya (Efeler)
Ayhan Yavuz (Kayalar)        Hasan Şimşek (Maral)         Hüseyin Yıldız (Uğur)

Kaynak: www.camilibirlik.org