Kamuoyunda ise Camili Köyler Birliği’nin yapısına ilişkin bu değişiklik şaşkınlıkla karşılandı. Birliğin kuruluşunda öncü rol oynayan dönemin Maral Köyü Muhtarı Hasan ŞİMŞEK, Birliği yöre sorunları için ortak bir davranış tarzı geliştirmek amacıyla kurduklarını, Macahel’in yönetiminin daimi olarak Macahel’de yaşayan, dolayısıyla yöre sorunlarına ilk elden vakıf olanlara bırakılması gerektiğini, Macahellilerin buna muktedir olduğunu söyledi. ŞİMŞEK, son dönemlerde kendi içimizde vakıf-dernek, muhtarlık ve Birlik yönetimlerini elde etmeye dönük beyhude çabalarla vakit kaybedildiğini, asıl olarak yöre sorunlarının çözümüne yoğunlaşılması ve bu konuda birikim sahibi Macahellilerden yararlanılması gerektiğini vurguladı. Kaymakamlığın 6 köyden oluşan Macahel’in değil, bu köyler dâhil 36 köyün yönetiminden sorumlu olduğunu da sözlerine ekledi.  

Konuyla ilgili olarak, Birliğin kuruluş sürecinde gerekli hukuki alt yapıyı araştırarak katkı sağlayan Macahelli Hukukçu Selman DURSUN, Borçka Kaymakamlığının girişiminin iyi niyetli ve fakat hukuki açıdan sorunlu olduğunu belirtti. DURSUN; “Camili Köyler Birliği, 2004 yılında, o dönem için yerel idare birliklerini düzenleyen mülga 1580 sayılı Belediye Kanunu’nun ilgili hükümleri çerçevesinde ve Anayasanın 127. maddesi gereğince Bakanlar Kurulu’nun izniyle kurulmuş bir kamu tüzel kişiliğidir. Ayrıca o dönem için daha çok belediyeler arası birlik örnekleri varken, Camili Köyler Birliği köyler arasında bu nitelikteki birliğin de ender bir örneğidir. Camili Köyler Birliği’nin kuruluşundan bir yıl sonra 2005 yılında 5355 sayılı Mahalli İdare Birlikleri Kanunu çıkarıldı ve tüm yerel idare birlikleri, Belediye Kanunu dışına çıkarılarak ortak bir hukuki rejime kavuşturuldu. Bu Kanun eski düzenlemeleri büyük ölçüde içermekle birlikte bazı değişiklikler de getirmekteydi ve yanlış hatırlamıyorsam birlik tüzüklerinin de belirli süre içinde Kanuna uygun hale getirilmesi öngörülüyordu” dedi.

DURSUN, 5355 sayılı Kanunun mevcut birliklere ek olarak “köylere hizmet götürme birlikleri”, “sulama birlikleri” (daha sonra Kanundan çıkarıldı) şeklinde farklı hükümlere tabi birlik türleri öngördüğünü, özellikle köylere hizmet götürme birliklerine yönelik kamu kaynaklarından daha fazla yararlanmayı da içeren avantajların bulunduğunu belirterek; “5355 sayılı Kanun’un 18. maddesi köylere hizmet götürme birliklerini düzenlemektedir. Maddeye göre bu birliklerin başkanı ilçelerde kaymakamdır ve birlik meclisi birliğe üye köy muhtarları ile o ilçeden seçilen il genel meclisi üyelerinden oluşmaktadır. Yine maddede Bakanlıklar ile İl Özel İdaresinin köye yönelik hizmetlerde bütçeden kaynak aktarabileceği, birliğin maaşlı personel çalıştırabileceği, diğer kamu kurumlarından personel görevlendirilebileceği düzenlenmektedir. Anlaşıldığı kadarıyla Camili Köyler Birliği, başkanının kaymakam olmasının öngörülmesi, kamu kaynaklarından daha fazla yararlandırılmasının amaçlanması noktasında köylere hizmet götürme birliğine dönüştürülmek isteniyor. Ancak 18. maddeye bakıldığında, köylere hizmet götürme birliklerine ilçedeki tüm köylerin katılması şart olduğu gibi, birliğin de ilçenin adını taşıması gerekiyor. Dolayısıyla Kanunun bu maddesine göre 6 köyün üyesi olduğu Camili Köyler Birliği’nin köylere hizmet götürme birliğine dönüştürülmesi mümkün değildir. Bildiğim kadarıyla zaten Borçka Köylere Hizmet Götürme Birliği adı altında, tüm Borçka köylerinin üye olduğu bir birlik mevcuttur. Kamu kaynaklarının bu birlik üzerinden, birlik üyesi Macahel köylerinin sorunları için kullanılma imkânı zaten bulunmaktadır.” dedi. DURSUN ayrıca, büyük umutlarla oluşturulan Camili Köyler Birliği’nin geçen zaman içinde içteki kısır tartışmalar ve dış müdahaleler sebebiyle işlevini yerine getirememesinin üzücü olduğu söyledi.